VAR OĞLU VAR
Gülerim haline ey insan oðlu,
Þeytanýn yolunda ayýlanlar VAR...
Gerçeðin dýþýnda yavan gidiþi,
Falanca ünüyle sayýlanlar VAR
Kavurur cümleyi sevgi ateþi,
Aþkýna bakarsan dünya güneþi.
Anasý babasý hani kardeþi,
Murada ermeden ayrýlanlar VAR
Tereddüt duyardý herbir husustu,
Þüpheler çoðaldý iyiler sustu.
Söz çýkar aðýzdan sözü namustu,
Yemin edip zordan sýyrýlanlar VAR
Sonuçta periþan bütün aile,
Anlamaz konuþur susmaz nafile.
Dünyayý yürürtür palavra ile,
Ýnanýp sözüne bayýlanlar VAR....
Kimseyi dinlemez gidiþat zanla.
Ýnatcý tutumu sürer zamanla.
Kýzým iyi dinle gelinim anla,
Dahasý deðmeden alýnanlar VAR...
Bakarsan haline kibrince süsmüþ,
Huyuyla övünür ortama üsmüþ.
Kendisi çok haklý imama küsmüþ,
Allah’ýn evine darýlanlar VAR..
Deðinme DAMAD’ým sancýmýz büyük.
Devirin azabý ciðerler oyuk.
Sevgiyi yitirmiþ insanlýk soðuk,
Bilmiþlik ýrbýnda yanýlanlar VAR....
30-12-2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.