ÖMÜR SESLİM...

Sen zamana karþý merhamet dilendiðimsin yar.
Dur diyemediðim...

Zamanlar hep sensizlik geçiyor...
Beni öyle yalnýz býrakýyorsun ki,
Ýçimde volkanlar patlýyor,
Gözlerimde nehirler akýyor oysa,
Sen yüreðime aktýkça.

Senin varlýðýný bilerek yaþýyorken,
Nasýl sensiz öldüðümü çözemiyorum...

Yüreðime sitemim var.
Beni hep seninle aldattýðý için...

Her akþam denizin dalgalarýyla hasbihalim var.
Konu hep ayný...
Cana cellat can...
Mütemadiyen tekrarlanan...
Bir öldüren bir dirilten...

Kimi zaman gerçek olduðundan emin olamadýðým,
Ama hep sýzý sýzý gözlerimden akan oluyorsun.

Benden gittiðin zamanlarda,
Dipsiz kuyulara düþüyorum.
Bir ölü soðukluðunda ve hissizliðinde,
Seni beklerken zamana yenik düþüyorum...

Sevgiden korkan yüreklere,
Kepçe kepçe sevgi daðýtýrken yüreðim,
Zerre miktarýnca sevginin peþinden koþuyorum...

Düþ oluyorsun korkak uykularýma,
Tebessüm oluyorsun sonra yaðmur damlalarýyla gözlerime.
Harmanlýyor yüreðimi ruhuma akan sözlerin.

Her zerremin yaþadýðý ömür seslim...
Varlýðýnda yok,Yokluðunda varlýðýma sebebsin...

remzihan




Sosyal Medyada Paylaşın: