KAÇ ZEMHERİDİR İÇİMDE YAŞAYAN
Yanlýþ hayatlarýn kulaç attýðý,
Kahpe karanlýklar sarmalayýnca yeri,
Vurulur pembe kýrýlgan hayaller hesapsýzca,
Bir annenin çýðlýðýdýr meydan okuyan geceye,
Sessiz, çaresiz ve derinden…
Masum umutlarýn katline hüküm kesiyor,
Kenar mahallelerden yürek týrmalayan,
Delikanlýlarýn asi ve acý feryatlarýna,
Kör ve kayýtsýz kalýyor,
Modern ve eðitilmiþ kan içiciler.
Ezik ve puslu düþlerin tek davetlisi ölüm,
Ýþtahla bekleyen topraðýn menüsünü hazýrlarken,
Bir pusuya kurban gitmiþ,
Baþýnda sevda kokularýnýn uçuþtuðu,
Delikanlýlarýn akýtýlan deli kanlarý,
Uçuþan sineklere ziyafet olur teklifsizce.
Giden neydi yürekten?
Kan mý…Can mý…Hayal mi…Ümit mi?
Göðün yedi rengiyle dans ederken uçurtma,
Ansýzýn çýkan fýrtýnanýn hýþmýyla,
Çakýlýr yere ve sayýsýz parçalara bölünür,
Analarýn oðullarýna kurduklarý,
Tüm çiçekli düþler…
Kaç çeþmedir içimde akan?
Ýsyanlarýn, hüznün, mahzunluðun…
Kaç zemheridir içimde yaþanan
Hiç cemresi düþmeyen….
Remzihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Remziye DEMİR ÇİÇEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.