GELMESEN DE OLUR.

Bir gece daha sensiz bitti,
Ve bir gün daha sensiz doðuyor can.
Çoktan unuttu bu gözler seni görmeyi.
Yokluðunda seni sevmeyi öðrendi bu yürek.
Büyüttü beni sensiz geçen her gün.
Aðlarken gülmeyi de öðretti þarkýlar.
Ve artýk rüzgarýn da kokusu sensiz.

Uzaktan seviyorum artýk gülleri,
Biraz küskün biraz kýrgýn.
Hazan onlara da uðramýþ, ne yazýk...
Oysa ne çok anlatmýþtým seni onlara,
Sen diye koklamýþtým defalarca.
Sen diye yanýnda oturup aðlamýþtým...
Artýk vefa yok onlarda da anladým.



Yüreðimin baharýnda yine sen kokuyorsun.
Adýna ne ayrýlýk diyorum ne ölüm.
Sadece hasret yüklü bulutlar...
Ve her geceye akan hicran...
Bu yüreðe bir yuva kurmak imkansýz,
Ve o yüreðe elveda demek de....

Artýk beklemek gereksiz bu mekanda.
Yüklenmiþ yüreðe can, her dem canda.
Bitmeyen hazanlarda feryad etse bülbül ne fayda.
Gül topraða düþmüþ, çare ne mümkün.
Taþkýnlýk yok, telaþ yok, umut yok...
Ben yokluðunda var olmuþken,
Sen gelmesen de olur, sevmesen de...

remzihan


(Beðenip uður böceði kategorisine alan sitenin deðerli kurul üyelerine çok teþekkür ederim... )



Sosyal Medyada Paylaşın: