Tırnak Uçlarımdaki Nefret

Avucumun içinde biriktirdiðim gözyaþlarýmý ödünç býrakýyorum koynundaki yalnýzlýða.
Kan revan gözlerim.
Býrak tutunayým saçlarýna,
izin verme düþmeyeyim kirpiklerim den...
Uzun zaman oldu yüreðimin alfabesinden yokluðuna seslenmeyeli.
Hadi tut ellerimden de anlatayým kaðýda derdimi...

Bu son damla alýp götürsün bütün kinimi.
Ýstiklal’in sokaklarýný temizlesin öfkem.
Ve nefretim bocalansýn hasta ruhumun týrnak uçlarýndan.

Saçlarýnýn uçlarýndaki sevaplarla çarpýþan günah sevmelerim deðiþtirsin bütün yaþanmýþlýklarý.
Deðiþsin roller.
Kaderin elinde oyuncak olan beden ,
kürdili hicazkar bir musikinin en þaþalý yerinde assýn benliðini bileklerinden.

Sabahý olmayan akþamlarýn geç saatlerinde yudum yudum içtiðim kekremsi ucuz þaraplarýn her bir damlasýnda ölsün sebepsizce uluþan köpekler.
Kollarýný kanatlarým altýna aldýðýmda seni ürküten itler ölsün.
Yalnýzlar sürünsün.
Ölsün, varlýðýmdan habersiz sana soru soran dillerin sahipleri.
Asosyal bir þair , dört duvar sosyal bir metinde kaybetsin huzuru.
Sonra þairde ölsün ,
can çekiþsin þiir denen akla zarar cümle iþlemlerinde.
Kalbindeki morluk çöksün dudaklarýna.

Diþleriyle damaðý arasýnda saklanan kelebekler uçuþsun gökyüzüne.
Gökyüzü zindan.
Parmaklýða bürünmüþ ellerin göðsümü okþarken,
saat kuþlarýn özgürlüðünden bahsediyor ve ben özgürlüðümü son sigarayla basýyorum umutsuz yarýnlarýma.
Týrnak uçlarýmdan boþalýyor nefretim.
Kýrdýðým kalemin yaralý kýsmýndan akan sözlerim ,
gözlerime mühür misali iþlerken tutamadýðým sözlerin arkasýna saklanýyorum.


Hadi yeniden sevdir bana kendimi...




Týrnak Uçlarýmdaki Nefret


Doðan Yücetaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: