Kutlu Doğumdan; Bahara Erdi Gönlümüz

Bahara erdi gönlümüz, ey sevgili sen gelince,
Kýpkýrmýzý oldu güller, utancýndan sen gülünce.

Tebessüm etme ne olur, yanaðýnda bülbül varken,
Görürse canýndan geçer,saklý gamzene düþerken.

Çiçek böcek bir aðýzdan:’Bak ilkbahar O! ’ dediler,
Haberler salýp etrafa, hep seni müjdelediler.

Rüzgâr bir yol bulup kapmýþ, reyhan kokan nefesinden,
Mestu medhuþ esip durur, seher vakti neþesinden.

Çimenlere fýsýldýyor:’Baþýnýzý eðin! ’ diye,
’Üstünüzde gezinecek, koklayýn eteðin! ’ diye.

Çiçeði aðlarken görüp, hüsrana uðrayan arý,
Sordu hýzla uzaklaþan, o hoþ kokulu rüzgârý.

Durma var git dedi çiçek,balýný al dudaðýndan,
Bir parmak da bize getir, alýp o bal dudaðýndan.

Paha biçilmez mücevher, gözleri kudret sürmesi,
Þekere tat veren dili, bir ab-ý hayat çeþmesi.

Bak zambaða, karanfile, inanmazsan sor kirazdan,
Lâleler ne hale geldi, buseden aldýðý hazdan.

Bu haberi alýr almaz, dedi gönlüm burda durmaz,
Balýnýn tellalý olup, baðýrayým avaz avaz.

Sonra o bal dudaðýna, buseler konduran arý,
Dedi ’Alem görmemiþtir böyle bir gülü, gülzarý! ’

Þuh dilber nazik kibarca; ’Sakin ol! ’ dedi ’Ey arý! ’
’Gönül derdi çekmeyenler ne bilsinler bu esrarý! ’

Çiçeklerle dans etmeyi, her arýya öðretmedik,
Derdi bal olmayan gönle biz o lezzeti vermedik.

Çünkü o bal asalettir, letafettir, zerafettir,
Hem þefkat hem merhamettir, tevazuyla mahviyettir.

Nezaketle ince idrâk, hep gelince bir araya,
Aþka düçar olan gönül, çeker gider Dilara’ya.

Gönül þehri viran ise, padiþah gelmez saraya,
Saray gönle iþarettir, padiþahsa Dilara’ya.

Dilara bir özge candýr, bütün dertlere dermandýr,
Hasta ruhlara Lokman’dýr, sürer merhem her yaraya.

Onulmaz bir derde düþtüm, merhamet eyle ey dilber!
Lokman dahi ilâç bilmez, senin açtýðýn yaraya.

Menzile vardýran aþký pazar eyleyen Dilara!
Usandým kavgadan artýk, kavuþtur beni sen yâra.

Bildim saadet burcunun sultaný sensin ey dilber!
Ölümü öldüren iksir, nefesin KÝBRÝT-Ý AHMER,
Sensin vuslata erdiren, en sevgili SON PEYGAMBER!
Sosyal Medyada Paylaşın: