kaybettim
sabaha eren yaðmurun ellerini
gün arýnmanýn yüzüyle
siliyor düþlerin gülümsemelerini
sýrýlsýklam gamzelerdeki yazgýlar
sevmenin temelinde dolaþýyorken
ruhumdaki dua
fýsýldýyor belkileri
ve
düþünce hücreleri çoðalýyorken
kaybolan hislerde
gökyüzü tutuyor içimdeki ýslak güvercinleri
hey sen
özgürlüðün göz göze gelen kanat çýrpýnýþlarý
dön kendinden
bil ki öldüremez hiçbir damla
yüreðimden uzaklara uçan özlem tenlerini
yoksa
sen bensiz mi giyeceksin
bulutlarýn hasret kokan yaðmur eldivenlerini
...