Sesime gel Ey kendini arayan ruh Aslýný unutturursa nefsin Yuh olsun sana. yuh!
Binlerce nasuh geldi geçti Nasihatler ta ezelden edildi Seni beklemekte Hz.Nuh Gafletten tez uyan ki, Binip gemisine kurtulsun aciz ruh.
Ben gidiyorum Sen de gel isterim Israr etsem de Gelmezsin bilirim
Kýymetin olmaz ki Edersen isyan Sesime gel ey ruh Doðruda bulur elbet Kendini sonsuzlukta arayan.
Söz bitmeden, Kalem kurumadan, Mürekkep tükenmeden... Öyle bir sýnav ki bu Alimler elenmeden Alemler dilenmeden Ve iþte o an/sýzýn gelmeden Bir adým gel ki sesime Geçelim bin aklýn ötesine Yere göðe dar gelen sevgiliyi Sýðdýralým kalplerin cümlesine...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arif Odabas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.