Vefalı Dost

Vefalý Dost


Sen; vefalý dostum,
Vefa senden öte geçmez
Vefasýz senden...

Her yaþanmýþlýkta zaman durur,
Gölgeler sinsice izini kovalar..
Batan güneþ sana selam durdukça,
Her taze þafak biraz sana benzer.
Doðduðun topraklara,
Karanlýktan çok türkülerin siner
Her gece...

Hangi þarkýya sýðar yüreðin?
Nakaratýnda eyvallah etmeyen sevgiler...
Adým attýðýn her yere iz býrakýrsýn.
Karadeniz bu yüzden asi
Ege bu yüzden mavi
Ahýr daðý bu yüzden üþütür haziranda insaný.
Hýrçýn rüzgarlar getirir yürek sesini
Yüreði bilen anlar,
Sadece anlayan duyar...

Karanlýðý bile yýrtar duruþun,
Doðu sende baþlar,
Batý sende biter...
Yol bilmezin yolu geçmez senden...

Dost yüreðin kadim bir sevdanýn ev sahibi
Giden piþman,
Kalan mavzer gibi saplanýr kalýr.

Ýhanete kefen giydiren sabrýn
Eðilmez baþýný arþa deðdirdi de,
Kurudu gölgende bir bir dikenler.
Çatýlan kaþlarýn,
Kimine gülüþ,
Kimine ölüm kadar gerçek bir tokattýr.
Yorgun gözlerinden dirilir
Dualarla gömdüðün asi sevda.
Yataðý belirsiz çaðlayana dönüþür
Bir tebessümle akar gider,
Yetim býrakýlmýþ sevincini
Umudun emzirir gizlice...

Bir çift sözü küpe diye taktýðýn kulaklarda,
Sustukça sesin yankýlanýr,
Her kaybediþ bir zaferin müjdecisi
Alýn yazýnda..

Bu gün kralcýlýk yapan,
Er geç kapýnda esir..

Beþik ve mezar arasýnda
En kýsa mesafedir onurlu bir yaþam.
Çizgin tek, rengin tek...
Hep böyle dik,
Hep böyle yürekli...
Biraz asi
Biraz mahzun...

Yüzünde kahpeliðin resmi olana yüz çevirip
Namerde yüz vermedin ey dost...

Sen Anadolu’mun kahraman diyarý
Sen ekmeði böldüðüm
Yüreði kattýðým...

Eðilirse baþýn saygýdan,
Yücelirse sabýrdan yücelir.
Sosyal Medyada Paylaşın: