Bunu Veda Saymıyorum

Güçlüydüm,
Hatta o kadar güçlüydüm ki
Yol verip dilsiz adýmlarýna
Bensiz mutluluklara uðurlamýþtým kalbini
Peþinden su döken olsam da
Kal diyecek kadar bakamadým yüzüne
Her güçlüðe diklenen
Her zorluðu sýrtlayan omuzlarým
Yenik düþtü
Yýkýldým...

Günlerden hangisi bilmiyorum.
Geceyi gündüze teslim edemiyor,
Ayýk gözlerimde uykularý uyutuyorum
Öyle bir gizlendin ki öznesiz cümlelerime
Þimdi adýný çýkarýrsam
iyice salacak kendini sensiz kalan yüreðim.
Bana da öðret güçlü olmayý
Ezberlet unutmayý
Öðrette öyle git
Kopar aradaki o ince baðý
Boz týlsýmýný...

Çayý sevmiyorum artýk
Ne zaman kokusunu alsam
Birlikte yudumladuðýmýz o tek bardak geliyor aklýma.
Sigaramýn markasýný deðiþtirdim
Eskisinin dumanýnda bile sen varsýn
Sokakta kýrmýzý giyenlerin arasýnda
Hep seni arýyor gözlerim.
Ama yoksunnn...
Hangi kanalda þehrinin ismi geçse kapatýyorum.
Tahammülüm yok sensiz o þehrin ismine
Valizimdeki eþyalarý boþaltamadým daha,
Hepsinde senin kokun var.
Yýkanýrsa silinir gider
Ellerim varmýyor.
Birlikte dinlediðimiz her þarký
Titretiyor kalbimi
Hüzün nöbetlerine geçiriyorum.

Hala benimsin,
Hala bendesin deðil mi?
Bunu veda saymýyorum
Hadi araya kýsa bi ayrýlýk girdi de
Tekrar biz olabilmek için
Takvim sayfalarýný zevkle biriktireyim
Ya da;
Gittiðini öyle bi söyle ki
Her hücreme otursun yokluðun
Yüreðim kanasýn
Kan kaybýydan ölsün bu aþk.
Söyle, nasýl duruyorsun ayakta?
Bana da öðret
Son kez öðrette,
Öyle git benden...
Sosyal Medyada Paylaşın: