Ne yapýyorsun sen çocuk,
elindeki aþk jiletiyle.
Seviþme cinneti mi geçirdin yoksa!
Boynundaki morartýdan utanýp pes mi ediyorsun.
Ya gömleðinde kalan ruj lekesine ne demeli,
Peki ya bedenindeki týrnak izleri!
Ve kurumuþ çatlamýþ dudaklarýn.
Zamansýz arsýz çocuk seni…
Ellerini tutan yaðmuru,
üstünde dolaþan bulutlarý
ve herkesle paylaþtýðýn gökyüzünü unut.
Seviþmek için hiçbir nedenin kalmadý artýk.
Ve yýrtýk cebindeki umutlarýný
Ve göklere salýverdiðin düþlerini topla.
Ve ellerine bulaþtýrdýðýn o ten kokusunu bol nefretle yýka.
Ve týrnaklarýnýn arasýnda kalan kanlý et parçalarýný da hayata ödünç ver.
Ve karþýlýksýz sadýk kaldýðýn sevgiyi de ödün býrak sonsuzluða.
Ve bedeninden fazla kalan kefen parçasýyla kurut öpüþtüðün dudaklarýný.
Ve bedenini tutsak ettiðin o kokudan kurtulman için
son kez baþka bir bedenle seviþmek yok artýk sana…
Zamansýz arsýz çocuk seni!
Seviþirken göklerden daha fazla aðlamýþsýn,
bulutlar çok kýzgýn sana.
Mutluluklar acýlar doðurmuþ sana,
hüzünle adaþ olmuþsun.
Sevmek ve seviþmek için zamanýn doldu artýk.
Bileti olmayan bir yolculuða hazýrlýksýz yakalandýn.
Ama bir dakika bile olsa
sevdiðini unutmak istemediðin için sen kazandýn.
Zamansýz masum çocuk seni…
Hadi sýnýrý geç ve git sonsuz Sevgi Cennetine...
FERAT YAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.