MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Şehrin Hüznü
Kıpkırmızı

Şehrin Hüznü



Tüm þehre yalnýzlýk yaðarken
Vitrinlerin bu kadar süslü olmasý neyi ifade ediyor?
Yalnýzlýk hangi geometriye uygun ölçüldü?
Þu ýþýldayan yazýlar ya da süsler
Ya da Noel hangi yüreðin karanlýðýný aydýnlatacak?




Karanlýk yaðdý tüm þehre
Hüzünle birlikte
Kalbim çocukluðumu özledi
Az önce uzandým çocukluðumun yanýna, rüyamda
Uyanmadan önce inandým gördüðüme
Hala çocukluðumda kalýþýma

Sen yine dizlerimde sabahladýn
Þehir ýþýldarken
Ve soðukken hava bu kadar
Isýndýk
En çok dizlerim ýsýndý
Sonra ellerimin baþýnda birleþmesi
Isýttý yüreðimi

Aðzýndan çýkan gitmek kelimesi
Bu defa gecikmiþti geri gelmek için
Zorla tutabilirdik kelimeleri aslýnda
Çýkmasa da olurdu bu gitmek fiili içimizden
Gitmenin tüm hallerini biliyorduk
Tekrarlamaya gerek yoktu
Ve dilimize ezberletmeye

Devamý yok þu anýn
Yalnýzlýðýn þehrinde ýþýklar hep yanar
Hep süslüdür vitrinleri
Dýþardan gelenleri kandýrmak içindi tüm bu süsleniþ
Bayram havasý vardý þehirde
Ama ellerimizde þeker yoktu
Hüzün elbiseleri giyerdik hepimiz

Ýnsandý, aldanýrdý iþte
Aldatýrdý ruhunu parlak oyuncaklarla
Ve ýþýldayan süslere verirdi gözlerinin en parlak yalnýzlýðýný

Yüreðimdeki düþlerin esareti altýnda kývranýrken
Mutluluðu aramaya çalýþmak kadar budalaydý inanç denilen þey
Ýnanmak içimize enjekte edilmiþ bir uyuþturucu
Görselden uzak bir kölelik
Ve kül olmayý beklerken beden
Diri diri topraða gömülmek

Yaþýyor muyum? Ölmedim mi?
Öldüm zannettim kendimi uyuþurken
Hissetmeyecek kadar kül olmuþ yüreklerin kucaðýna býrakýrken yüreðimi
Kül olacaðýma yanmayý tercih ettim.

Þehrin ýþýklarý aydýnlatmaya yetmiyor içimin karanlýðýný
Ve aynalar bile artýk
Yalan söylüyor gözlerimin içine bakarak

Bitsin artýk bu düzenbaz oyun
Gitsin inancýma yalakalýk yapan yalancýlar
Ve yabancýlar
Gerçekten yabancý kalsýnlar bu þehirde
Yalnýzlýðýn þehri bu
Süslense de deðiþmez ruhu
Adý deðiþir, þekli deðiþir
Ama ruhu ebediyen ayný

Aynalarýn yalancýlýðý kadar ayný
Karanlýðýmýzdaki hüzün kadar gerçek
Ve sonsuzluk bu þehirde
Ölüm ellerinde bekleyen kimsesiz çocuk



Parmaðý dokunacak pimine ölümün
Ölüm patlayacak bu sefer
Ölmedik mi sahi?
Bu kadar gürültü olurken
Bu soðuk, bu gürültü, bu kýyamet
Ölmedik mi?


Pime dokunduktan sonraki kaçýncý saniyeydi bu yaþadýðýmýz
Yaþamaya çalýþtýðýmýz kaçýncý yalnýzlýktý?
… Þehrin ýþýklarý kaç dakika yanacaktý
Ve biz bu aydýnlýkta daha ne kadar kandýracaktýk ruhumuzu?





Yirmi Bir Aralýk Ýki Bin On Ýki 12 40
Nevin Akbulut

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.