Yanýmda uyumalýsýn Ve göz kapaklarýndan öpmeliyim seni uyurken. Gözlerini incitmeden, Öpmenin tek yolu bu çünkü...
Ve yanýmda uyanmalýsýn sabahlarý. En büyük derdim, Sen uyurken; O sýcacýk, O kokun dolu... Yastýkta kalan birkaç saç telini dahi Yalnýz býrakmak olsun Yattýðýmýz yatakta Ýþe giderken...
Ýþten dönerken, Beni kapýda "hoþgeldin kocacým" diyerek karþýlasan. Bir kýz çocuðu sarýlýrken bacaðýma Bir yemek kokusu gelse burnuma... Birde içinde biriken özlemler, Dudaklarýndan aktarýlsa yanaðýma; Yeter...
Ýçinde sen olupta Bana yetmeyen hiçbir þey yok zaten... Böyle deyip hiç doyamýyorsam da sana; Aþktan, meþkten...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.