Artık Başkasınınsın
Saçlarýný bir çýrpýda toplayýp
En öpülesi yerinden
Açýk býrakma sakýn boynunu...
O adamýn yanýnda
Ya da
Geceleri yataðýnda...
O kýsma kadar geldiysen þayet
Katettiðin yolun çýkmaz sokaklarýnda dolaþýyorsan
Kaçýnýlmaz þeyleri yaþamaya baþlýyorken sen
Ben, kaçmaya çalýþýyor olacaðým kendimden...
Ayný gece,
Ayný gece olmazsa eðer
Diðer geceleri de dahil edeceðim...
Emek vereceðim.
Ýntihar demiyorum
Çünkü seni korkutuyor böyle þeyler,
Korkmaný istemiyorum.
Mutlu olmaný istiyorum hâla,
Fikrim deðiþmedi.
Ben deðiþtim sadece
Yitirdiðim için yaþama sevincimi...
"Baþka çare yok" diyor dudaklarým,
Duymaný istemiyorum,
Az sonra kýrmýzýnýn üzerime yakýþýp yakýþmayacaðýný
Görmeni de...
Umrumda da deðil açýkcasý!
Jilet usul usul yürüyor önce,
Keskinliðiyle nabzýmý yokluyor.
Kalbim, ilk öpüþtüðümüz an ki kadar hýzlý atýyor,
Düþün!
Kesikler çiziliyor,
Kanamalar boy gösteriyor,
Birkaç adým daha yürüyor sonra
O küçük metal parça
Ve duruyor,
Benim yüzümden!
Yorulduðundan ellerim,
Ellerin olduðunu bir türlü kabul edemediðinden.
Küfür yok ama
Saðýr, dilsiz ve âma olmak istiyorum ben aslýnda;
Susuyorum...
Çok þey anlatýyorum sana.
Pes ediyorum,
Yokluðun ne kadar zorlasa da;
Kendimi yenemiyorum...
En çokta kaderimi,
Çünkü sen;
Artýk baþkasýnýnsýn...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.