gitgide karanlýktý ortalýk
yatak yorgan arandý evler
elleriyle koyduklarý belgeleri buldular
amerika tarafýndan
polis ellerin hazýrladýðý
hýnzýrca gülüyordu oyunu hazýrlayan
yaka paça götürülüyordu gazeteciler,askerler
düzmece bir oyundu oynanan perdede
kim bir ýþýk yakmýþsa karanlýða
kim açmýþsa gözlerini sonuna dek
baðrý açýk bir siper
kuruldu silivri’de engizisyon
uzaða çekildi halkýn gözünden
türlü düzenlerle millendi gözler
ayaklarý çelindi yerden
kara bulutlarda uçuruldular
kulaklarý saðýr eden seslerle
bir uðultu yayýldý evlerimize
ergenekon ergenekon
bir efsanesinden türkün
bir rezalete, illete
verildi þehitler
serbest tutuklanmasý aklýn
mat edilmesi düþüncenin
öldürülmesi
farz oldu yeniden çýkmak ergenekondan
yeniden eritmek demirden daðý
dað nato
dað amerika
dað kösnül akýl
baþladý çýkýþ
yok etmek bu daðý
ýþýða yeniden yürüyerek
adým adým
yok etmek
okyanus ötesinde harlayan
karanlýk sesi
daha çoðalmadan
fesler cüppeler
aldý eline halk
ellerinde ateþten bayrak
Atatürk s’oluyor
O düþünce askerleriyle
ses veriyor karanlýða
ne kadar güçlü
ne kadar kalýn olursa olsun
eriyecek dað
bir ýþýk görünüyor!
14.12. 2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.