Aşk ALLAH demektir

yanlýzlýðým... ’’elif’’den.., dem geliyor
Elifim...Yalnýzým güne..,güneþe ve gündüze...’’YALNIZIM...’’
Gecem VAV tadýnda bir kanepede kývrýlýrken kývrýmlarý,
Arþý ala tadýnda
Suskunluk suskunluðuma susuyor Dergahý aþký alada
Yanman gerekiyor habibe bir ilahi aþkta
Ümmeti diyen nurdan dudaklarda
Yanmak gerekir,harfleri kýzýl bir nur da
Kabrim dolusu kuran
Yüreðim dolusu piþmanlýk kusar günahým
’’Günahým’’ bu bedenin nurunda
Hüsran ý ayrýlýktýr salavatsýz gidiþim
Lutfun dan mahrum eyllenemiþ bir ilahtýr’’beni yaradan’’
Ýmaným secdenin vaktindedir
Huzurunda nice güller açan
Yangýn yeri matemim ,’’yan’’ yangýnýma.. Feryadýma...
Yan.., günlümün nur danlýðýna
Müminler adýna
Hakkýna...ilahý senin adýna yak’’
Zülcefayý...
Son suzluðum kadar sen yaþarým ben..
Kuranýn kadar solurum nefesimi
Rasulünün gölgesi altýnda
Aþk ý þerbetin dudaðýnda..
’’Yanarým ben.. yanarým’’
Gecenin gündüzü bekleme tadýnda...

Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın: