YAPRAK
Yine gözlerimin saðanaðýndayým
Siyah-i bulutlar kaplýyor üzerimi
Hüzün bakýþlara kaldýðýmdan beri
Birikmiþ kirpiðimde damlalarým
Soðuk ayaza çoktan býraktý yerini
Buz tuttuyor sýmsýcak yüreðim
Hani yemyeþil ovalarda koþarken
Kýr çiçekleri sana eþlik eder ya
Ilýk meltem yüzünü okþar o an
Ansýzýn bir fýrtýna çýkar anlamsýz
Yeþeren ekinlerin birdenbire solar
Kurur topraklarýn yol yol çatlar
Aðaçlarda kalan bir kaç yeþil yaprak
Þiddeti artar rüzgârýn gitgide
Tutunmaya çalýþýrsýn sýmsýký
Tükenir gücün dayanamazsýn
Ve o yel koparýr seni dalýndan
Oradan oraya savrulursun amaçsýzca
Sonra topraða karýþýp yok olursun
Bu kadar kýsadýr ömrü yapraðýn
Düþlerinde yaþarsýn sevgiyi
Güneþin doðmaz bu derde düþeli
Bir mevsim sürer AÞK dedikleri
Filizlenir tazecik körpeliði baharda
Hazan sonunda mahkûmdur
Kuruyup topraða karýþmaya
BÝRGÜL AL 12-12-2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.