sabaha hasret
güneþten ýþýk çalarken
yakalanýyorum
peçesiz gölgelerin ak katýna
kendimi demliyorum
rüyalar görmeden ciltsiz çýðlýklarýmý
ayaklanýyor
uçsuz bucaksýz aþk
harçlýðý bitmiþ ayraçlarý
konuþmaya zorluyor nabzýmýn ruh akýþlarý
saðýrýn duyma isteði
imlasý ancak
daralýyor nefesim
nasýl sað çýkar övülerek beklenen güneþ
tüm harcanan zamana
biri sýrtýmý sývazlar gibi atýlýyorum
þiire varýyor.
hiç bilinmedi
hasretin kollarýndaki çýplak býrakýlmýþ karanlýk
gece eridi
uyanýyorum