Çıkmaz Sokak

Her hüzünlü þarkýda seni hatýrlýyorum ve gözlerim doluyor.
En hareketli þarkýlarýn, en ritmik yaný olmaný öyle istedim ki;
Göbek atmaya tövbeli delikanlýlýk
Görsen, nasýl dansöz kesilirdi o vakit.
Günahsa günah, sen yanýmda olurdun.
Bu sevap…

Ateþ temsil eder aþký.
Herkes aþkýný yazar þehrin duvarlarýna, yollara ve kâðýtlara.
En cakalýsýndan birkaç cümleyle
Yazýlýr üç beþ satýr…
Bunu yazan herkes anlattýðýný zanneder aþk’ý.
Aldanýr!

Kimse farkýnda deðildir;
Aþk’ý anlatmak için onun ateþinde yanmak lazým gelir.
Bu yazdýklarým ne kadar cakalý bilemiyorum.
Amma…
Amma þunu bilmeni istiyorum;
“Yanýyorum”

Tarkan çalsa umurumda deðil!
Her beste maðrur, tüm duruþlarým mahur,
Ýçimdeki kor tevafuk
Ah sevdiceðim…
Özlüyorum.

Kafamda deli sorular.
Avuçlarýmda regl olmuþ bir yalnýzlýk.
Düþüyorum, beni býrakma...
Beni unutma…
Beni …
Beni…

Aþk ile, diye mýrýldandýðým her günde;
Seni sevdim.
Tarafýndan katledildim.
Bir ülkenin savaþý gibiyim.
Gene istediðim olmadý sevgilim.
Tüm ülke barýþ ilan ediyor.
Ne önemi var.
Sol yaným ‘Filistin sevgilim

Üzülme ama sen.
Bombalarýn, tanklarýn ya da uçaksavarlarýn bir önemi yok.
Senin sesinde ölmeyi nefesim bildim bileli;
Defalarca öldür beni; günlerce, aylarca, yýllarca…
Öldükten sonra bile, ölmek seninle!
"ah yaþamak bu iþte"


Bizim olmasýný istediðin þarkýlar vardý.
Geliþine duacý,
Gidiþine…
Gidiþin arkasýndan bakamadým bile.
Gidiyorum bile demedin!
Býrak beni, bir þarkýya dahi sahip olamadýn sevgilim.

Olsun, yine de üzülme sen.
Bu kenti terk ettiðin için, bir daha seni görmeyeceðim için...
Sokaðýndan geçerken evine bakmayacaðým için,
Her þey ama her þey için ’teþekkür ederim.
Oyun bitti.
Savaþ sona erdi, ama barýþta yok ‘Sevgilim...

Üzülme sen, senin yerine üzülürüm ben.
Sitemim yok.
Öfkem yok...
Daraðacýnda sallandýracak deðilim kendimi!

Kimsenin okumayacaðý, senin bile göremeyeceðin þiirler yazýyorum.
Geceleri yataðýma uzandýðýmda; telefonumu elime alýp resmine bakýyorum...
Olabildiðince ’zoom’ oluyorum gözlerine...
Ýçim hala titriyor, her ne kadar inkâr etsem bile!

Denizler mavi,
Gökyüzünde martýlarýn uçtuðunu da görebiliyorum.
Hayat var yani.
Ama ben.
Nefeslerim tutuk sevgilim.
Aman ha, erkek adam aðlamaz.
Salla! Korkma…
Göz pýnarlarýmý kuruttum çoktan.
Yaþamak var.
Sende varsýn.
Ama ben.
Gevelemeyeceðim,
Yalnýzca hoþça kal demek istedim
‘sevgilim.
Bunu diyebilsem gitmezdin belki.
Kim bilir?




Sosyal Medyada Paylaşın: