eylül ün ayak sesiyim
sokul yamacýma
zor
mevsimlerin izafi kavramý
nedense bütün evreler aþk kýyýmlarý
solmalara aldanýyor yaþamýn nefesindeki an
ah
zaman durur mu ki
derviþ misali yürüyor bulutlar
yeni doðan iklimin nefesi
sanki anamýn oyalý yazmasýnda sýðýnan bir küple
oysa ki
kýrký çýkmamýþ gibi gökyüzü
öyle bir tutsaklýk ki yamacýnda yürümek
sarýlýyorum ýslak girdaplara
öyle ki
bir damlanýn çýðlýðýyla düþüyorum yine kendimden
ve
gözlerinin mavisinde
þarkýsý doðuyor yaðmurun
sýra sýra özlemler yakalýyorum kimliksiz
sanki çiçek açacaðým hayal çýkmazlarýnda
sen düþ sarý rüyalarýn yaðmursuz eþiklerinden
sana deðmem
....
eylül5