Gerçekleri umursamadan, Hayaller kuruyorum... Ve böylelikle Gün geçtikce daha çok kuruyorum...
Sana aldýðým çiceklerin Kaderine benziyor kaderim... Belli bir zamandan sonra Vazosunda Bütün ihtiþamýný kaybeden çiçeklerden bahsediyorum, Bir zamanlar Heyecanla bahþettiðim çiçeklerden... Önceleri koklamaya kýyamazken, Sonralarý koklamaktan kaçýndýðýn... Artýk iðrenerek baktýðýndan, Görüntü bozukluðundan, Solduðundan, Kopardýðýn çiceklerden...
O çiçeklerin Sana vermeden önce ayýkladýðým Ve bir gün lazým olur diyerek sakladýðým Dikeni iþte bu þiir... Biliyorum, Okuduðunda gözbebeklerine kadar batacak þimdi. Yazarken parmaklarýma battýðýný, Bir hayli kanadýðýmý, Asla unutma ama...
Ama sana çektirdiðim bütün acýlarý, Ýlk ben çektim fazlasýyla... Dayanabilir mi? sorusunun cevabýný da Ýlk o zaman öðrendim...
Hayýr sevgilim, hayýr! Senin kadar zalim deðilim...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.