Ateş Düştüğü Yeri Yakar!
Gözlerinin çekimi ile yer çekiminin savaþýndan,
Üstün çýkan þeydi bu baygýnlýk hali.
Þimdi senin için tuttuðum tüm köþe baþlarýnda
Seni dileniyorum pervasýzca.
Sana dair tüm haberleri sadaka bilip,
Büyük bir sadakat içinde saklýyorum.
Gözlerinin ateþi yüreðime düþtüðü vakit anladým,
Ateþin düþtüðü yeri yaktýðýný,
Hatta yakmakla kalmayýp küle çevirdiðini.
Olsun ama bu kalbe sen alýþtýrdýn,
Küllerinden yeniden doðmayý.
Mahremiyetinin maharetini bildiðimdendir,
Giz konusundaki mahirliðim.
Yoksa aslýnda volkanik feryatlarý barýndýrýyor ses tellerim.
Bilirsin çok eski zamanlara dayanýr,
Haykýrmalar konusundaki bilgeliðim.
Bir kandilin içinde yanmaya hazýr bir fitil gibi dururken
Susuyorsam öyle efendiliðimden falan deðil,
Feryatlarýmýn yanýnda beþ para etmemesindendir.
Sýðýndým artýk bir bülbül gibi köhnemiþ bir aðacýn dalýna,
Nerden bilirdim gözlerinin bindiðim o son dalý da keseceðini.
Ve nerden bilirdim ben,
Dalýndaki dikenin yüreðimi bu denli yaralayýp, kanatacaðýný.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.