þimdi bir rüzgar eser
daðýtýr yakamozlarý
ardýndan sarý yapraklar da gider usulca
adý çýkar martýlarýn
kuþlar da gider
falezlerde yem bekleyen kediler de
bükerler boyunlarýný
bakmazlar dilsiz sokaklara
gölgelerindeki sýðýnaklara giderler
beklemezler Feraye’yi
yemci Bahtiyar’ý
balýkçý Hasan’ý
sabah çöpçülerini hiç beklemezler
kalmazlar yarýna
kuþlar katar katar
kediler sýra sýra
giderler
ille de giderler
rumuzsuz bir mevsim olur sonbahar
ne ispinoz kuþlarý öter gece yarýsý
ne de kayýkta balýk olur ekmek arasý
yenilmiþ bir þehir kalýr içimde
rüzgârý emzirir Kaleiçi
býçaklar hükmetmez hüzne
sen gidersin gelirsin
mevsimler evrilir
ýslanýr kirpiklerim
tenim ayva sarýsý
ince ince sýzlar da
daim kalýr
nah þuramda gönül yarasý
kalýr
mutlaka kalýr
dalgalansam Akdeniz olur
haykýrsam baþý dumanlý Toroslar
vefasýz bir türkü duyulur
saçlarým köpüklü bir Alara
gözlerim yaðmurlu bir Antalya olur
kimi zaman olur ki
yollar da tükenir ýrmaklar da
kanayan bir yarada gönül üzgünü bir belki kalýr
01.12.12/Antalya
Sýtký ÖZKAYA