Üþümüyor bulutlar, kente hiç kar yaðmýyor
Selam durmuyor güneþ bembeyaz balonlara
Ki balonlar ölüyor, rüzgar yaþam saðmýyor
Nasýl kýydýlar ki ah savaþ diye onlara
Üþümüyor bulutlar, kente hiç kar yaðmýyor
Düþün, rüyalarýna allýk sürmez bir kýzý
Oturur yamacýna gecenin, an, enginde
Gece haykýrýr, yalnýz, göðsünde katran sýzý
Sütten düþer elleri gözleri kin renginde
Düþün, rüyalarýna allýk sürmez bir kýzý
Sabahlarý kamyonlar düþümüze gelirdi
Çakýllar dökerlerdi uzun sokaðýmýza
Sanýrdýk ki kumlarda cam misketler belirdi
Dayanýrdý küflü bir namlu þakaðýmýza
Sabahlarý kamyonlar düþümüze gelirdi
Çocuktuk, biz o büyük kamyonlara binerdik
Küçük oyuncaklardan hep çabuk sýkýlýrdýk
Sýðmazdý hayalimiz bulutlardan inerdik
Hayallerimiz bize vurdukça yýkýlýrdýk
Çocuktuk, biz o büyük kamyonlara binerdik
Bir uzak kent, içinde gurbetliðini besler
Üstelik atlý deðil karýncalar, yasaklý
Tel örgülerinde aþk, vurur þarapnel sesler
Umududur kimliði avuçlarýnda saklý
Bir uzak kent, içinde gurbetliðini besler
Farzet ki unutulmuþ taze ekmek kokusu
Yarýnlarýna umut taþýrken kollarýnda
Yollarda hain pusu, zalim bir kan dokusu
Yapýlmadan bozulmuþ çakýllý yollarýnda
Farzet ki unutulmuþ taze ekmek kokusu
Bir daha gelmeyecek misafirini bekler
Boyasý hayli eski o evlerin kapýsý
Aslý insan, zulmüne ihanetini ekler
Düzen denilen dinsiz bir peygamber yapýsý
Bir daha gelmeyecek misafirini bekler
Nasýl sevilir ki bir ülke, yokken nedeni
Aksar koynunda sabah, kaldýrýmlarý sarhoþ
Üstelik yalnýz þimdi refüjlerin bedeni
Düþün ki gözleri de yok, ne nahoþ ne de hoþ
Nasýl sevilir ki bir ülke, yokken nedeni
Yasýnda oðlunun bir ana, yarasý kanar
Sarsan dayanmaz yürek, baksan eðilir yüzün
Yara ki, gözlerinde onbin Filistin yanar
Belki kýzgýn deðildir, say ki tek kýzan hüzün
Yasýnda oðlunun bir ana, yarasý kanar
Biz ki dünya sanýrdýk hep beyaz balonlarý
Ellerimizde sanki koca dünya, tutardýk
Ölümle avunurken yaþatýrdýk onlarý
Her sabah önce kýzýl güneþinden yutardýk
Biz ki dünya sanýrdýk hep beyaz balonlarý
Irmak - Kasým / 2012