Ýçi boþ torba bir zaman
kanatlarýnda akþamýn
nakýþlanýyor firari bir suça
kanyaðýn sýcaðý dolaþýyor kanýmda
yýrtýyor geceyi körpe gerçekler
aþýnýyor sonsuzluk
can çekiþiyor hayaller.
Kaydedilmiþ yankýnýn
tohumudur topraðýn gizinde
talan bahçesine filiz veren
yaralý çiçeði silkeliyor rüzgar
çekiyor yayýný
gerçeðin sonsuzluðunda.
Dut lekesi gülümsemeler
þahadet kuyusudur
öznesinde inancýn
dikenler üstünde aþk
buðusunda can veriyor
topraða potasýnda yüreðin.
Yanmýþ þiir eskizlerinin yarýsý
savrulan tozlar
yakýyor gözlerimi
dolanýyor vahþi acýlar
çiçek oyalý tülbent
gibi boynuma
yastýðýmda demleniyor
hüzünlü dizeler
sallýyorum zamanýn kollarýnda.
Duygularýn iktidarý ayaklanýyor
içimizdeki yolculuða
döküyor olanca renklerini
aðacý olmayan boþluða
aþk mevsimi sýzýyor
daðýlýyor yaprak rengi
pembe iklimlere
eyliyor sefer
sýzýyor yeni biR bahara
aþk harflerini çeken
geyikler
uykunun tapýnaðýnda...
Ferda Özsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.