uykulu yâr kokusu

eski bulut yeni bulut toplanýn baþýma
bu gök yüzünde melanet bu eskimiþ tende umut
avuçlarýmda dili diþi tutuk ölü serçeler var
yürek can pazarýndan toplanmýþlarýn güruhu
bilesiniz suskunlar aþka yazar çenebazlar ancak çatar
oysa çatlamýþ topraklarda çürümüþ cesetler
kar bekliyor örtsün üstünü üþümüþ yâr bekliyor

yârini döþeðine almayan þimdi düþünsün
döþündeki kim ise dünkü kin yanýk kilim iki gözüm
ömrümüze zulüm canavarlar besliyoruz gürbüz
ay ýþýðýna muhtaç su bakýþýna þu ak tenin bak iþine
oysa afacan bir çocuk gece vakti çalar taþý ýþýða
masum sokak lambalarýnýn gözlerinde söner hayat
bütün kelimelerini çalar lügatin zalim karanlýk

anlatýlýnca misal eskimiþtir her masal
aþkýn hayali cehennem kaçkýný bir zarif yýlan
her yalan maziden kendine mutlak pay çýkarýr bak
demirci ustasý zindancý baþý sultan þah padiþah
bilmez misiniz ardýna deli dolanýr düþü savrulanlarýn
gücünü elden alan kendini kediye týrmalatýr
üç vakte kadar zararýn neresinden dönerseniz kâr

dönmeyenler aslýnda oldum olasý bahtiyar
ama bilirim güzel adamlar kýskanç mumlarýn inadýna
kokusuna sevdalandýklarý kadýnlarýn korkunca
aniden yakmaya çalýþtýklarý gece lambalarýdýr
bu yüzden mi bekler geceyi þairler nereden bileyim
karanlýktý iþte korktu gece seslendim özenmiþtim aþka
lambasýna uzandý elleri yakma beni diyiverdim













Sosyal Medyada Paylaşın: