Unutulan

Ceviz bir sandýkta duran yüreðime
emanetim gibi gözlerinden
kehribar bir tespih yaptým saklýyorum
gümüþüne gülüþümü astým

ne ben gidebileceðim anlaþýlan
ne sen kalabileceksin bundan sonra
süslü gece libaslarýyla örtülü
neticede aðulanmýþ bir balým iþte

çatlamýþ dudaklarýma uzanan bu yol
yolcunun hasretinden mi
kalanýn hasedinden midir nedir bilmem
bir türlü bitmek bilmiyor ömür

harmana düþmüþ bir cüruf gibi aniden
alev alan bir kainatýn ortasýnda
su kaplumbaðalarý gibi oradan oraya bakýyorum
uyku annemdir koynumdan uzak

intikamýný almak için aþkýn gece yarýlarý
þarkýlar söylüyorum eksik makamlý
üstelik sazlarýn bile bundan haberi yok
üç kadýn var iki çocuk dahasý büyük hüsran

haykýrdým ardýndan sen ey unutulan
batýrýlmýþ kadýrgalarýn kaptaný
boðulmuþ þehzadelerin zalim hükümdarý
aþk ne ki nefesimden bile vazgeçtim





Sosyal Medyada Paylaşın: