lain şair ve sair aşk

çocukken oynadýðým evin tavan arasýnda saklý
el yazmasý kitaplarýn yangýn korkusundan
bir de annemin kokusundan tanýdým aþký
mahkeme kapýsýndan ayrýlýp giden üç kiþiden
üç ayrý hikaye kaldý miras misal biri ayrýlýk
mümkünse duaya çýkmýþ ellere söyleyin þimdi
yaðmurlar bu gece çok ama çok oldular

komþu kadýnlarýn gözleri anne gibi bakar
evi su basmýþ çocuklarýn eskimiþ elbiselerine
kime ve neye ihtiyacý vardýr bir köstebeðin
postu serince yere alemin dedesi gece ayevinde
ömrü al alevin üstünde geçen þaire gülü sordu
‘’ kokusunu mu seversin söyle tenini mi ’’
susmak bazen hayata tümüyle karþý koymaktýr

artýk kalemin ucunu kýr þu yüreði sustur
gece uyumayanlarýn gündüzü olmaz bilirsin
üstelik lanetli bir þairin þiiri kimin aklýnda kalýr
bulutlara çýksan ayaðýna toz baþýna taþ düþer
hep bir hüzün rüzgarsýz öðle sonralarý yüzün
köprüler kurar yýkarsýn kuruntularýn geçit vermez
boþunadýr beklediðin bu yoldan geçmez

her þiir derinliðine yol bulur aþkýn
ben lanetlendim yazacaðým derken aþkým
kaç top kumaþ gider þairlik libasýna
altý üstü bir kýzýl elmayý kaç kiþi diþler
derleyip toplayýp getirdiðin geceler senin olsun
yar döþüne gül döþemiþ öyle de þaþkýn
aklý evvel güvercinleri gamzelerimden uçurur


tutun tutun tutun


Sosyal Medyada Paylaşın: