bir umutla çarpar kalbim,
umudun fukarasý gerçeklerimde...
tene kan deðer, vurulurum gözlerinden,
bir titreyiþle ölürüm oracýkta...
kýrk katýra baðlanýr hayallerim,
kýrk satýrla doðranýr yeniden...
bilirim lime lime olurum düþerim düþlerime,
"Nardaniye Haným"ý ararým daðlarýmda...
camdan tabutlarda taþýnýr aþk...
"Ütelek" kýzýn rüyalarýndaki "bey" olmak istedim hep,
azimli sabýrlý ve sonunda muradýna eren...
yokmuþluðuna düþtüm varmýþlýklarýn,
cadýný küpüne çoktan binmiþ,
bütün sevdalarý kafdaðýna kaçýrmýþ o gece,
yok iþte bir kahraman,
kansa kan, cansa can,
yürekse yürek deyip
daðlar taþlar aþacak,
köprüler kervanlar geçecek...
kurdun önünden otu,
öküzün önünden eti alýp,
herkese hakkettiðini verecek,
bir kahraman yok artýk düþlerimde...
herkes üvey anne rolünde...
mutlu sonlar yeryüzünde olmaz oldu,
ihanete uðrarým, gökten ayva düþer kalbime,
ayvayý yerim iþte tüm benliðimle.
ahý gider vahý kalýr düþlerinin...
bir masal daha kaybolur yeryüzünden...
ben gerçek sevdayý çoktan buldum,
"adý yok" köyünün "aslý yok" mahallesinde,
gelirken getireyim dedim tüm gücümle,
yolda kurbaðalarý gördüm,
bana výrrak výrrak dedi,
bende býraktým iþte oracýkta...
"Masallarýný ve aþklarýný kaybeden herkese gelsin bu þiir"