sorma ne var
sýkýþtýkça inancým
çakþadýkça gücüm
sýzarým ara sýra
sorma
sen…
sýrasýný bilmeyen
saygýsýz hüzünler
yüz bulmuþ sabrýmdan
denenmek muhtaçlýðýmmýþ
-sýzlýyor gözü çýkmýþ parmak uçlarým-
dilim davet eder direniþi
ya sabýr
yüksek dozda güvensizlik doludur avuçlarým
açsam sana doðru
kullanýmý çoktan geçmiþ
býkýlmadan devam edilen
-insan- sözleriyle dolup
taþarsýn
yine
bana doðru
uzatsam parmaklarýmý þaþýrýr mýsýn bilmem
beþi
hatta onu ayný boyda
ayný eylemde
birbirine sýðýnmýþ
yemin etmiþçesine
fikri sabitler
caymazlar
yanisi
üstünden dokun elime
bozmadan yolunu
devirmeden kýrýlganlýðýný
koparmadan köklerini
ve
öldürmeden desenlerini
üstünden dokun
sen…
ya da silinmeden çiziklerim
girme bu mevzuya.