uzattým
çok uzattým bu saçlarý…
gül yaðlarý
suda bekletilmiþ karanfiller
esirgemediler yardýmlarýný.
(bekledik)
kalem çoðu zaman erkektir
tutmadým kalemi
özleme isyan der
deðer bir gün bakýþlarýn
kýrýlýr.
korktular
ellerini bekleyen
rüzgârdan sakýnýp kokusunu zay etmediðim
-namahreme duyurmadýðým-
sýmsýký örgülerim
korktular.
(inandýk)
hasrettir aþý aþkýn
üç ana iki ara öðün az gelir aç gözlü dev’e
yer ömrü içer kaný
sen buz demir ranzalarda
ben güneþsiz sabahlarda
hâlâ misafirperveriz…
(âcizdik)
gücüm kul yüreðim inceyken
çýkaramam iþte toprak altýndan bir tek buðday tanesini
Rab gösterir de yolumu
isyan saklar sabrý…
dýþarýsý dediðin ey can
merhamete sýðýnan
sessizlik.
(yandýk)
tenin bitip bitip yenilenmesiydi umut
her tekrarda bir parça tadýp
beyazladýðýmýz…
kurtuluþta alnýmýzý kimse görmeyecekti
damgasýz salýnacaktý
mahiyeti masumluðun.
(dilendik)
vurulduðumuz yerden sarmayýn yaralarýmýzý
geçti gitti onlar
derinlerden çýkarýn heveslerimizi…
nerelerdesiniz ey Yusuftutanlar
buradayýz biz
ateþ redifli gazellerin
bir’inde.