Güneþ bir gün daha eskitirken ardýndan
Özlemin adý kaç roman’da geçer bilmem
Ben kaldýkça yabancýlýaþtýýðm bu þehirde.
Eylül’e küsen yapraklar
Düþerken kara topraðýma ,
bir ayrýlýk sabahý...
vedaya yeminli Hasretler can çekiþir
vuslatýn pençesinde..
Dilimin ucunda ölür þarkýlar
Bir umut daha kan kusar avuçlarýma
Ve bir gün daha küser Düne...
Ah þu adýný koyamadýðým yalnýzlýk !
Kalabalýklarýnda kaybolduðum þehirlerin
Sokaklarýndan geçilmez,
acý acý inler kaldýrým taþlarý
adýna Sen dediðim hatýralarýn.
Oysa bir bilsen !
Ne yollar eskitti Bu Þehirde
yorgun adýmlý düþlerim..
Dudak bükerken vuslata dair eski bir türkü
Tek damla gözyaþýna sýðar acýlar..
Bilsen ne destanlar yazýldý
Karanlýktan üþüyen duvarlara..
Sessizlikten ve Sensizlikten ...
19.11.2012