Ölüm ’ü seviyorum geceden sabaha
Ecel ’in koynunda.
Birden oluþuma kýzýyorum hayatta
Ya da
Eksik doðurulmuþ kadýnlýðýma.
Sus pus oluyorum.
Düþünüyorum da eksik yaþadýðým zamanlarda
Kaç yaþýnda olurdum þimdi ,
Gecelerin koynundan çýkýp
Hayata nefes aldýrmasaydým.
* * *
Þimdi
Bir türlü atamadýðým
Elimde ipe dizilmiþ
Ardý sýra dizili kelimelerim var.
Hangi tavana assam
Tutmuyor ilmik.
D/aðlýyorum kendime
Düzelecek ne varsa diye düþünüyorum.
Ben döl olup düþüþü ile
Ölüm olup bedenimde süzülmesini seviyorum zamanýn.
Dilim tutuklu
Ellerimde yeþermeye utanan bir kadýn.
Kaç zayýf karakter sýðdýrabilirim
Kaç gereksiz kelâm dudaklarýma.
Ki
Dudaklarým aslýnda
Baldan tatlý
Baldýran’ dan zehirli dilekler ihtiva eder.
Aþk
Nefes bile almak istemiyorum yokluðunda.
Ve
Sen
Ölüm !
Öyle tatlýsýn ki dilimde
Bir kadeh dolusu k/ayýplarýmla
Her gece
Ruhumda yeniden doðuþlarýna içiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.