Kalemin namlusunda can çekiþirken yüreðim Kelimeler mermi gibi saplanacak hafýzana Þimdi anlamazsýn, Havai gönüllerde yaþarken ikinci baharýný… Bir gün gelecek, Geçmiþ diyeceksin, her þey için çok geç…
Bakacaksýn mazinin dar penceresinden, Uzatacaksýn ellerini, tutan olmayacak Kaybolacaksýn heybesinde hayallerinin Rutubetini hissedeceksin küflenen kalbinin Boþluða sarýlacaksýn sýcak bir bedene hasretken
Kaybolacaksýn, yok olacaksýn, Erimeyecek ruhunu donduran karlar Esmeyecek meltem, Gülmeyecek güneþ, Yaðmayacak yaðmur Ve sen… Ve piþmanlýðýn… Gün görmeyecek mahkum gibi baðlý zincirlere Kaybolan zamanýn sömürgesinde esir…
Çocuk kalbimin acýsýný duyar mý Meþakkatli hýrslarla nasýr baðlayan yüreðin Bilsen kaç kabusun baþ kahramaný oldun zifiri gecelerde Kaç umudu kelepçeledin kalbinden Kaç yerimden vurdun beni , En çok da senle dolu hayallerimden…
Vakit hüzün þimdi, Göz”bebek”lerim acýyor baba, Bari onlarý kandýrma…
Þu an, Özleme yenilen isyan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
sedaefruz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.