suyun yüzüne çýkan çöpler
içimi ayaða kaldýrýyor
bayraða kuruluyor barikatlar
bir muhalefet olarak o zaman
yukarýya kalkýyor bayraklar
daha yukarýya ,daha yukarýya diyor
içimi ayaklandýran ses’ler
daha çoðal
daha çoða’l
geçmiþte kalsýn
selâsý verilsin
dayatýlanlarýn
yüreklendiriyor gençliðin sesi
ses oluyor seslere
okyanus oluyor Türkiye’m
silip süpürmek üzere çöpleri
geçiyor yollarýmýzdan
utanmýyor ar
yine çýkýyor suyun yüzüne
kirletmek için usumuzu
bulandýrmak için suyu
dizlerinin üstüne çökmüþ adam
Allah anar mý seni
sen çöplerin yanýnda çöp
suyun yüzünde kirlerle
altetmeyi düþünmeden temizlemeyi
oturuyorsun pislik üstünde
altýndan çekilirken topraðýn
köy köy!
kent kent!
ellerine bulaþmýþken kan
sessiz dururken suyun yüzünde
görmezden gelirken
suya fýrlatýlan taþlarý
içim bulanýyor denizin yüzünü
kaplayan bulanýklýk, sisten
kustum kusacaðým!
bunca yok sayýlan
çöplüklerden!..
14. 11. 2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.