sevdiðim bir ay doðacaktýr yine sensiz türkülerimde þavký rehin alacasýna gecenin nehir gözlerin vuracaktýr kahýr kusan duvarlarýma bir ihtimal sen bir suna yârin koynunda terk edeceksin bizi ben kaçak yolcusu olacaðým bir geminin son kýyýda indirilmiþ örselenmiþ yýllardan yaralý bir ýslýðý aðýrlayacak son kez nefesim
sevdiðim biz ki iki ayrý sevda bulutuyduk iki ayrý gökyüzünde sen her dem mavi ben dumanlý gri yoz rüzgârlara mý aldandýk bilmem naçar yol ayrýmlarýnda soyunduk renklerimizden þimdi kýzýl bir ahtýr üstümüzü örten
yolu yok sevdiðim gideceksindir tam da biz olmuþken yýldýzlarý küstürüp yokluðuna bir ihtimal eylülü özleyecektir bir yanýmýz kalabalýklara gömerken diðer yanýmýzý göðsümüzde kanayacaktýr sevdamýz gölgesiz bir aðaç gibi yalnýzlaþacaðýz ikimiz de
nuriye zeybek 13 kasým 2012 braunschweig Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuriye Zeybek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.