Adý sonradan konulan Yanlýþ aþklarýn yolunda ilerliyorduk Zaman denilen kavram yetersizdi Birbirimizi kaybedeli zaman hükmünü yitirmiþtik Hatýrlamýyorduk kaybolduktan sonrasý Çok mu olmuþtu Fazla olmamýþ mýydý?...
Zamaný sonradan hesaplanýlan Yanlýþ yollarda bulmuþtuk birbirimizi Tam da kendimizi kaybetmiþken Burasý mý yanlýþtý? Biz doðruyduk da…
Zaman doðru olsa Mekan yanlýþ olacaktý Bu iþte hep bir yanlýþlýk vardý Adý konulmamýþ
Bizim olmayan kelimeleri sahipleniþimiz bu yüzdendi Kelimelerimizin yetmeyiþi Cümleler tozuyla topraðýyla dilimizdeydi iþte Birbirimize deðmeden Cümlelerimizden birleþmiþtik Yuvarlanmýþtýk Sonra toza bulanmýþtý þiirler Rafa kalkmak üzere
Yine erken olmuþtu akþam Þiir yine erken bitmiþti Bir durakta durmak üzere Bir nefeslik duraklama yetecekken Erkenden gelmiþti son nokta
Yakalayamamýþtýk Virgülün arkasýndan gelecek kelimeleri Kelimeler parmak aralarýmýzdan süzülüyordu Dilimize ne kadar mani olabilirdik Olabilseydik eðer Bu þiir çok manidar olurdu
Zamansýz ifadeler yerleþmiþti yüzümüze Adý henüz konulmamýþ gamzelerimizin üzerine Sere serpe oturmuþtu gülümsemeler Ani bir kararla
Birbirine tesadüf edemeyen Münasebetsiz ama bir kadar da ürkek gözlerimiz Birbirini takip eden Adý henüz konuþmamýþ kovalamaca Bakýþmaktan beþ dakika önce
Adý henüz konulmamýþ çocuklar büyütürüz içimizde Oradan oraya koþtururlar Kavga ederler bazen içimizdeki çocukla Yer deðiþtiririz içimizle Adý konulmadan önce
Ýri kýyým yalnýzlýklar büyüttük ayrýlýktan sonra “Yeter mi?” dedik Yetti, yetirdik Karanlýðý delercesine Þeffaf suda yolumuzu kaybettik Adý konulmamýþ yalnýzlýklarýmýzda
Yaðmur þimdi burasý Islanmak için çok sebep Bütün kediler ýslak Titrek bütün dualar Lambanýn alevi yakmaya yeter bir evi
Bütün kediler ýslak Bu yüzden üþüyorum lambanýn alevi titrerken Kedilerin titrediði yerden baþlýyorum üþümeye Lambalar yanarken titrer Kediler üþürken Ben hep titrerim Dilimdeki dualardan Kabul olmadan önce Dualar kabul olmadan önce baþlarým etmeye Gökyüzüne zamanýnda ulaþsýn bu defa diye
Kediler üþürken ýslanmaya yeter bu yaðmur Ve þu lamba Gaz lambasý Eskileri hatýrlattýkça bu evi yakmaya yeter
Adý konulmamýþ bir sýzý baþlar saç diplerimizden Týrnak uçlarýmýza kadar En sivri yerlerimizde kan birikir Adý konulmamýþ acýlarý yaþamayý bekleriz Yaþarken adýný koyarýz
Gitmek mi bu? Ölmek mi? Yaþamak mý? Gitmek ölümle yaþamanýn arasýnda Kalmak
Adý konulmamýþ bir þiir bu Hikayesi henüz tamamlanmýþ Kalemin ucu koyu kýrmýzý Yazýlanlardan bulaþan
- Þiirin sonunda ölmek mi var? - Hayýr, þiir sadece bitmek cesaretini gösterir bu satýrdan sonra
On Üç Kasým Ýki Bin On Ýki 18 30 Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.