sen gidende
talana uðruyor yüreðim
caným çekiliyor bedenimden
karlar yaðdýðýnda
bir þiirden aðýt yükseliyor
bin aþýr okuyorum aþikar
bir þiir saðaltýyor merhameti
veda ile
kýrlangýçlara aralanýyor kapý
zevâle dönüyorum birden
baþ ucuma yaðmur yaðmur
sâlâ olup gökkubbelerden
ayetler boþalýyor
besmeleyi öðrettiðin gibi çekiyorum
yüzümü yýkýyorum ezberden
tutuþuyor sürmeli gözlerim
gelmeyiþini tütüyor
mehtabým hazýr
duâ’ya çözülüyorum
seni yar biliyorum
kýna yakýyorum ellerime
ipek kozasýnda teleklerim
divana duruyorum
ya duâdasýn,
ya gelmiyorsun
veda sofrasýnda
kuzular meliyor.