MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Sıfır dendiğinde
Dikçe

Sıfır dendiğinde






Ýnsanlar!: Artýk; âh ile dinlersiniz çýrpýnýþýmý
Ýntizarla çýkar gelirim eski zamanlardan
Tamamlanýr sýrlý heceler küflü hikayelerle
Rüzgâra gerilir kanatlarým semahý döner arp gibi
Gözlerimde alev demeti hür ufuklara týrmanýrým
Uçamam miraca kadar; çünki ses verdikce azrâil
Ateþim yar-ý canýmý alýp önü sýra uðulduyor ecelin
Yorgun kalbim hazýr; dökülecek bakýr havanlar içine


Hüzzam sâlâ deðil sanki çaðýran; esen kum fýrtýnasý
O da gün dönerken karýþtý âsuman gözyaþlarýma
Retinasý incindi gözlerimin serab’a kesildi bakýþým
Musalla çýnlamasý baþladý kirpiklerimin ucunda
O vakit; cennetin büyüsüne kapýldý fukara gönlüm
Nefesim kýzýl bir nilüferi üfledi sýrra sürüklenirken
Mezurayla ölçülen entarimi vakitsiz çözdü saatler


Ardýmda tenha bahaneleri didinen ana olacak nigâr býrakýp
Mesih aþkýna aralanmýþ sýrat’a yürüyeceðim fecir yangýnýnda
Alev menzilinden avâre kokularla çýkýp Meryem katýna
Umutla kanatlanacaðým tutuk gölgelere -ölüm ne kelime!
Masmavi kesilen vahalara dökümünü verecek nar-ý ateþim
Kor olup düþeceðim peygamber ocaðýndan ihtiramla


Düþüm hüzün sisini kanatlarýnýn yordamýyla geçip
Kerahat vakti ürkerek buluþuyor grift umut burcuyla
Dilim kördüðüm itikafa giriyor mâverâyla, varla yok arasý
Ýncitilmiþ en ince elmas gibi göklere baktýðým uykum düþüyor
Sularý geziyor mimozalý çizgilerim raks ediyor ezel ebed arasý


Yaslandýðým bulutlarýn týlsýmý bu kadarmýþ islendi þafaðým
Fâni özgürlüðüm baþakta gizlenen harman gibi eridi ayýþýðýnda
Bir hilâl perdelendi can þafaðýmda diþi gözlerim köpürdü
Destanlardan arzular düzlüðünde yankýdý menekþe çocukluðum


Nirengi tükendi ruhumun yaklaþtý sinsice azrail sapladý okunu
Gümüþ aynalar kýrýldý, düþlerim yer ile yeksan dünden bugüne
Döndü yepyeni kum saati meçhul zamaný; uçuþuyor umutlarým


Yontulan kalbimin gerildi höyükleri bol kasýmlý ikindi sonrasý
Kanadýmdan bacalara heybeler dolusu türkü çöktü narlar içinde


Sonra: Yeniden buluþtum maverâyâ öz dilimle astýðým ýslýkla



Kýrçýl aðýzlý saatlerin gerisinden gelen
Uzadýkça uzayan derin bir þiir
Ýðde dalý aþkýna aðlamaya durur
Yazgýyla kesiþir hayat
Ateþli ölümler yazýlýr çoðul gecelere

Bir çýðlýk duyulur umarsýz
Ar etmeye baþlar insan dirimin aynasýnda


’Sessizliðe yoðurulur gün ýþýðý’

-Sýfýr dendiðinde.












Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.