omuzlarýna dek
selin göbeðinde
insanlar
su bilincine varamamýþ su olduðunun
bentte kirli çamaþýrlar
atladým kendimden aþaðý
baktým
bana kurulmuþ köprü
indikçe aþaðýlarda elin
çürümüþlüðüm, yozluðum
saldým
yitirsin evrenin açýk ýþýðý
bir bebek açtý gözlerini
boyu yetiþkin
nerde özgürce koþacaðý atlar
ormanda eski çað yangýný
her kývýlcýma koþtum bir umut
dað devrildi
ev yýkýlldý
ýþýk ta yol da þaþýrdý yönünü
o gücü kendimde bulabilsem
suyun yüzüne yazsam
dokunulmazdýr
konuþamadým
Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.