Aptalca bir uyuþukluktu bu gözlerimi yumduðum Ve saçma bir inanýþtý Yüreðimin gittiði yerde kalacaðý Bir daha atmayacaðý
Kaplumbaða sýrtýndan taþýdýk dünyamýzý Yuvarlak bir gezegene Gittikçe yuvarlaklaþan duygularýmýzýn önüne geçemiyorduk Onlarýn peþinden bizlerde sürükleniyorduk Dünya yuvarlaktý iþte Duygularýn suçu yoktu Suçu üstlenmenin de alemi yoktu artýk
Cesaret ise Uzaklarda bir yerde yalnýz yaþamaktý Gitmeyi istemek En kolay davranýþtý akýllarýmýzda Biz zoru seçiyor Kalmaya çalýþýyorduk Geldiðimiz bu yerde Yüreklerimizin dayandýðý son nokta Can/evlerimizdi
Doðruyu bulunca inkara baþvururuz hemen Doðru olmadýðýna inandýrýrýz kendimizi Ya da bu doðruluðun bozulmasýndan korkarýz Bu yüzden uzaklaþmayý diler Uzaktan izleriz Olurda bozulursa doðruluk Bulaþmasýn ellerimize yalanýn kirleri
Sen baþka yerde Ben kaplumbaða sýrtýnda Geçti hayat Dünya denilen çemberde
Kaplumbaðanýn kabuðundan olsaydý sýrtýmda Evimden çýkmazdým Sýrtýmýn altýna saklanýrdým Saklardým dünyamý Sevdamý, güneþimi Sýcacýk olurduk sýrtým ve ben Sýrtýmýn altýnda küçülürdüm En çok sýrtýmdan üþürüm çünkü ben Sýrtýmda kabuðum olursa ellerim de ýsýnýr Zamanla yüreðimde ýsýnýr biliyorum
Diz boyu yalnýzlýklarýmýz oldu Boyumuzu aþtý kimsesizliklerimiz Ama yetiþemedik gitmek istediklerimize Hep geç kaldýk Ya da peþimizden geldi zaman
- Kim kimi kovalýyordu?
Aptalca bir kurguydu iþte Bize inanmak düþmüþtü Ýnandýkça azaldýk Ýnandýkça kanadýk Ýnandýkça ayrýldýk Parçalara bölündük Ayrýldýk Ýnançlarýmýzdan vurulduk
- Þimdi kim karþýlar bizi inançsýz çýktýðýmýz bu yolda?
Kim tutar elimizden Tam tabureye uzanmýþken bacaklarýmýz Yetiþebilirler mi? Yetiþebilir misin son kez ellerimi tutmaya Ben nefesimden tutarken Canýmýn çýkmasýna beþ salise kala Yetiþebilir misin?
Hayat benim peþimde Ben ölümün peþindeyken Bu ters denklemi yetiþip çözebilir misin ellerinde Ellerimin buz tuttuðu yerden Gönlümün biz tutamadýðý yerden En çok üþüyen sýrtýmýn ilk önce öleceði yere Boðazýmdan geçip boynumun yara yerinden bitiþen ilmeðe Yetiþebilir misin?
Kaplumbaða sýrtýný düþlüyorum Üþüyen sýrtýmda Sýrtýmýn yükünü býrakýyorum kaplumbaða sýrtýna Ve aptalca bir uyuþukluk buluyorum Gözlerimi yumuyorum Uyumuyorum Gözlerimden ölüyorum
Beþ Ekim Ýki Bin On Ýki 16 : 50 Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.