ve ,,
gece derin gözlerin gerçeklerinde hüzünlendi
doðdu yetim duygular
kalabalýk çýðlýklarda
öyle ki
narin hayallerin kýramadýðý
lacivert þefkatler sustu
karanlýkla meþgul ay
çekildi kendi yerçekimine
açýldý gökyüzü aþk labirentlerine
döndü
döndü
ruh makamý
sessizliðin peþinde
renklerini yitirdi merhamet
hem de seven gönüllerde
içtenlik sarýlýp kendi rüyalarýna
gerçekliðin aþkýný sarsa da
küme küme gözyaþlarý yüklendi bulut özlerine
daðýldý karanlýk kendi ýslaklýðýnda
ve,,,
kimse hissetmeden göremedi,
bir de ulaþamadý
aþkýn derinindeki yýldýz evlerinin evrenine
illegal yüzeylik…..