daðlar doruklarýyla, insan duruluðuyla güzeldir
ve inanýn ki bütün çocuklar bu yüzden güzeldir
demem o ki;
fena mý olurdu her þey güzel olsaydý
sevincim öldüðünde sevimsizdi yüzüm
o dönemler geçmezdim aynalarýn önünden
ne zaman aynaya takýlsa gözüm
her defasýnda bir dilenci dururdu karþýmda
ta ki o beyaz güvercinle karþýlaþana kadar
o zamana dek görmedi beni hiç bir tanrý
oysa süt diþlerim çýktýðýndan beri
masumiyetimden baþka yaným
düþlerimden baþka yalaným olmadýydý
her þeyi kabullenmek gerek önce
insanlar ölür, deðerler de bir gün ölür
ve insanlar gidebilir de gerektiðinde
en sadýk yüreklerde
öyle her sevda aðýr baþlý deðildir
bu yüzden herkes kendi sevdasýnýn efendisidir
söz geçiremezsin baþka gönüllere
bakmýþsýn arkadaþ, bir bakmýþsýn sevgili olur
biz ne diyelim ki gardaþ
su yataðýný, gönül dengini bulur
ve bilirim ki…
herkesin zulmü de yine kendisinedir
ve yine bilirim ki;
her þey geçer zamanla
zamanla her þey geçer
nefret, öfke, korkular ve de tüm kýrýlganlýklar
gün gelir aþklar da geçer
yaslar, acýlar, hasretler, en acýlý sancýlar bile
dil yarasý hariç
her solukta duyarsýn acýsýný
kanar soluðun her nefeste
ve her nefeste kanarsýn içine
sevimsizleþir yüzün
gülemezsin
demem o ki;
ben gülmeden sen gülemezsin
ve yine demem o ki...
herkesin beyaz bir güvercini olmalý.
05/ 11/ 2012/ N_Erol