İlk Zamanlar 27- Afitap / m
.
birisi okumuþ seri hikayemizi, tanýmýþ beni
"-abla ya.. keþke evlenseydin" diye telefon etti
evlenmekten kasýt; çoluk-çocuk deðil mi
þayet mesut deðillerse, ne anlamý olur ki;
fakir, çok mutlu çocuklardýk, ana-babamýz mutlu
analýk nihayet "hayata hazýrlamak" çocuðunu
emin deðildi sevgilisinden, onunki bir arzuydu
eðittim, doktor ettim ya! Arzunun oðlunu
deseydim arayana, "sence sevilmek nedir"
Mutlu benim için yanmýþken, evlenmem ihanettir.
baþkasýný severken, eþim mutlu deðildir
mutsuz evlerin çocuklarý mutluluðu ne bilir
iþte ihanetin çýð gibi büyüdüðünün sebebi
insanýz beceremeyiz gönülden affetmeyi
asla affedemeyiz sevdiklerimizin ihanetini
fark etmez, görmeyiz bizi sevenin sadakatini
.
not:
tanýþmak için hâlâ izninizi bekliyorum
Allah’a emanet olasýnýz Afitap Haným!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.