Bu gün uzun uzun seni anlattým bana
Bakamadýðým gözlerini
Bir kerecik göz göze gelsek
Biliyordum gözlerimdeki boþluðu göreceðini
Baþým öne eðik duruþum iþte bu yüzdendi.
Bu gün uzun uzun seni anlattým bana
Gözlerimi sürekli baþka yöne çevirirken
Sen de inanmadýn biliyorum
Güneþten rahatsýz olduðum palavrasýna
Ama söyleyemedim iþte
Benden yar olmayacaðýný sana,
Kýyamadým o çocuksu masumluðunu
Bölüp, parçalamaya.
Bu gün uzun uzun seni anlattým bana
Sürü kuþlarýn içindeki yalnýz serçe halini
Yani nasýl desem, konacak dal arayýþýný
Ürkek bakýþlarýný, göz göz olmuþ yüreðini
Ve her þeye geç kaldým serzeniþlerini.
Bu gün uzun uzun seni anlattým bana
Çaresizce çýrpýnan yürek sesini
Ne fýrtýnalar kopuyordu kim bilir içinde
Karanlýk bir tünelde yol bulmaya çalýþan ýþýk gibi
Dupduru halini,
Dokunuverseler ýslanacak olan kirpiklerini.
Ve bütün bunlar bir çýðlýk, bir çýð gibi koptu yüreðimden
Sana hiçbir þey için söz veremeyeceðimi anladýðým an
Olamayacaðýmý yazýnda, ayazýnda, baharýnda güzünde.
Ýnan bu benim seçimim deðil, inan nazýmda deðil
Keþke sen Karacaoðlan, ben Elif kýz
Olabilseydik Ala Daðlarýn doruklarýnda
Yaylamýza varabilseydik
Erim erim erimeseydi ciðerlerimiz.
Bir bilsen nasýl bir azaptýr bu
Darmadaðýn eder düþlerimi çaresizlikler
Öyle bir ateþ ki yakar durur, yakar durur da
Nasýl baðlanýr elim ayaðým kör düðümlerle
Düðüm düðüm olur her bir zerrem nefes alamam.
Bu gün uzun uzun seni anlatýrken bana
Dilimin ucuna gelen sözcüðü söyleyemedim
Ne olur unut ve sevme beni demek istedim
Diyemedim.
Bilmiyorsun ki yüreðimin nasýl taþlaþtýðýný.
“Ne olur unut...Unut ve sevme beni”
31 Ekim 2012-Hatice AK
çoðumuz hayata ya önce gelmiþizdir..ya da geç kalmýþýzdýr..
arzularýmýz hayallerimiz hep yanlýþ zamana sevdalanmýþtýr..
saatimizin zembereði,akrebi yelkovaný hep yanlýþ yerdedir..
takvim yapraklarýmýz zamanýn ya ötesindedir..ya gerisinde...
kim kopardý bilemeyiz..ya da niye koparýlmadý..
aþk rüzgarlarýnýn baðrýmýza deðiþi ya akþama kalmýþtýr...
ya da daha uyanmadan vurmuþtur gönül penceremize..
ondan bekleriz belki...takvim yapraklarýnýn ayný güne denk getirmesini..
yakamozda ay ýþýðýnda beslediðimiz umutlarýmýzý..
bakarýz ki güneþ vurup telef eder...
ya da güneþe sakladýðýmýz gönül penceremize zamansýz yapmurlar vurup çürütür...
bugün uzun uzun seni anlattým bana dediysem...
sadece bugün deðildi..
hergün desem dile düþerim diye korktuðumdandýr..!
sahi;
kim kopardý bu takvim yapraklarýmýzý..zamaný gelmeden...
ya da geç mi kaldý gözlerimiz...gönlümüz...
nisanda beklenen yaðmur güz ayýna kaldýysa suç bulutun deðilmiydi..?!
bugün uzun uzun seni düþündüysem...saatlerimizi ayarlaman içindi..
gerçi ayarlasanda sahte olacak birimizinki ya..!!!
boþver..birimiz mutlu olacak nihayetinde...bu da yetmezmi..?
taþlaþan yürekmidir...zamaný gösteren takvimlermidir..!?
Sayýn KILIÇKAYA;
-----------------------
Þiirime dil olduðunuz, söyleyemediklerimi bir çýrpýda söylediðiniz ve yorumunuzu etkin yapmamý yasakladýðýnýz için ben de buraya aldým, sonsuz teþekkür ve saygýlarýmla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.