Gece sensizliði çekmiþ üzerine Pervasýzca vuruyor özlemin Sýðamýyorum bu kente Kafes gibi dar her yer Yokluðunu sýðdýramýyorum kelimelere Hece hece iþlesemde seni þiirlere Dile getiremiyorum Utanýyor kalemim Seni anlatamýyor diye...
Bu gece son kez umutlarým cebimde Seni sevmeye geliyorum Ya açarsýn gönül kapýný Ya da Son kez öldürürüm seni Þiirlerimde...
Bu gece son defa Gözlerimden yaþ Yüreðimden sayfaya sen akacak Ve unutma ki Seni masallardan ayýran güzelliðin Deðil Benim þu küçük kalbimde/ki Sevgim Onuda bitireceksen eðer Al senli hayallerimi KOy cebinede Git sevdiðim Çekil git düþlerimden
Bir gün gelirde Sorarlarsa beni senden Sakýn çekinme Gökyüzünü siyah-a Gülüþlerini hüzne Umutlarýný çaldým karaya Ölüme mahkum ettim De Acýndýrmadan kendini Bir zamanlar sevdiði bendim Bana sunduðu sevgiyi Elimin tersiyle çevirdim De Öldürdüm ,öldü De Aldým ruhunu Koydum cebime Bitirdim,BÝTÝRDÝM De...
Kustukça gerçekleri Döktükçe içini Ve geldikçe sona Bende kalan seni O MASUM SEVGÝYÝ Çýkarmamak üzre Koy cebinede Git sevdiðim Çekil git düþlerimden
yazar Erkan Ýpek & Kalemi Kýrýk Mehmet Aküzüm
Seslendiren Kalemi Kýrýk Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
erkanipek01 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.