Günaydýn sevgilim. Günün aydýnlýða kavuþma kadar özlemlerim var sana demiþsin. Bak sevgilim; Zor iþ özlemek, her yüreðin harcý deðildir. Belkide hiç gelmeyecek birini özleyeceksin ve özlerken beklemek nedir öðreneceksin ayný anda. Bir ömür uzakta duruyorken bir nefes kadar yakýn gelir sana. Vakit geçmiyor gibi gelecek ama kaç gün, kaç ay, kaç yýl geçtiðini anlamayacaksýn. Geceler gündüze karýþacak , bir dal sigaraya hayalini sarýp özlemini çekeceksin içine. Sonra mý ? Mevsimler geçecek ve her mevsimde farklý özleyeceksin, farklý tadacaksýn özlemi. Her mevsimin ayrý kokusunda hissedeceksin. Sonbaharda düþen her yapraðýn yer yüzüne kavuþma heyecanýnda özleyeceksin. Yaðmurlu bir nisan akþamýnda delice ýslanmak ister gibi. Yaðan her karýn altýnda umuda yelken açmayý bekleyen kardelen çiçeðini görmek gibi mesela. Gülerken aðlamayý, aðlarken gülmeyi ister gibi.
Þimdi söyle, her sabahýn gün aydýnlýðýyla becerebilecek misin böyle özlemeyi ?
Erkan Ýpek |
Sosyal Medyada Paylaşın:
erkanipek01 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.