hayalinin þavký vurdu göz bebeklerimin sahiline düz patika ruhum uçurumla doldu hüzünle el sýkýþtý masum hayallerim kuþ iskeletleri toplayan avcý gibi diþlerini biledi hasrete aþk aðrýyorum
haþhaþilerin cennet bahçesi esareti hançerledim kendimi kaç yanýmdan surlardan atladý sonra fedai gönlüm kýyýya vuran çakýl taþlarýndan çok özlemin biriktim sancýyorum
þiirler komada kalemler öksüz saatlerin zamaný tükendi masada nikotin külü boþ çerçeve ve uyku öyküsü ben bana baktým da ne çok deðiþtim... sensiz bitiyorum
son aynamý da kýrdým az önce gece makyajsýz önümde her hece sesimi unuttu kulaklarým kayýp kentlerde düþürdüm gamzemi yitiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Feyza Can Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.