bazen bir sorgulamayla baþlar
her þey
hayat gerçekten güzel mi?
...
masum bir ruhun
arafta
aryalarýný
yedi düvele bildirirken inceden
ferfecir okuyan
hakikati yalan
dolaný yarenin gönlündeki efsunken
þiirden içre
dýþtan içe
kisvesinde umut satarken
bir gün
kar yaðmaya baþlayýp
diðer gün
topraðýn üzerinde çýnarýn gölgesi sallanýrken
ve tam da tabiatýn resmi çizilmiþken
o sýrada
düþ hayallerinin peþine
sakýn býrakma iliklerine düþen
iyiliðin ellerini
seðirtmesin denizin üzerinde
yalnýzlýðýn kollarýyla attýðýn taþýn izleri
ulvi bir görev gibi
uçan güvercinin kalbine bak
þu hiçbir þeye aldýrmayýp
dünyaya kafa tutan
ansýzýn
güneþin deminde demlenen
fidanlara bak
ve gülümse
yankýsý daðý aþkýn
bir feryadýn
asma katýndaki saðýr dili
sesleniyor adýmlarýna
dinle
þimdi gideceðin yol senin
sen seçeceksin
pervasýzca yaprak gibi
salýnmak niye?
çöldeki kavrulmuþ bitkiler gibi
bezgin durmak niye?
kalk ayaða
hevesi bitkin yüzlüm
topyekün
tekmili birden
çiz kendi ömrünü haritana
ve zehir zemberek
bak yaþamýna
bak ve gör
hayatýn güzelliðini...
...
dinle
gerçekten hayat güzel
ve bekletilmeye gelmez...
(Ýlknur Karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.