Sana uyandýðým sabahlarý andýrýyor artýk, Güneþin her yeni güne gülümsemeleri. Güldüðüm kadar hissediliyor varlýðýn. Ve sen ne kadar varsan ben o kadar gülümsüyorum.
Herkes sabahlara ben gecelere uyanýyorum, Karanlýk, ýssýz ve gizemli. Týpký senin gibi. Sense geceye göre daha asi, keskin ve sürükleyici.
Sana uyandýðýmý düþündüðüm sabahlar, Sana uyuduðum gecelerin siluetine bürünüyor. Ve ben hiç olmadýðým kadar dikkatsiz, Hiç sevmediðim kadar çok seviyorum seni.
Ayný þeyleri düþünüp, yazdýðýmýzý düþünmek, Seninle ayný anda nefes almanýn tadý gibi. O denli güzel ve senli, Ve hatta dilin algýlayamadýðý
Sebep olarak seni gösterdiðim suçlar bile, Seni savunur oldu artýk. Gözümün içine baka baka, Seni asýyorlar boynuma.
Sana uyanýþlarýmýn akla yatkýnlýðý gibi, Tartýþýlmasý zor aþklar. Dilin varmaz söz söylemeye, En sonunda boyun bükersin ya iþte aynen öyle...
Aysun ÖZER Sosyal Medyada Paylaşın:
Yurtsuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.